40

بعد از 7 سال دوباره همون روزا برام تکرار شد ... دقیقا تو فروردین لعنتی انگار این فصل جدایی منه ... من دوباره همون بچه ی 7 سال پیش شدم ، بازم پر از خلاء پر از خستگی پر از تنهایی پر از نا امیدی ...
من همه چیز تو زندگیم رسیدم جز چیزی که میخواستم ...
برای دومین بارِ که درد و تو قلبم حس میکنم ...
جلوشو نگرفتم ، میدونستم آدمی که نمیخواد بمونه رو خدا هم نمیتونه نگه داره ، ولی من برای بار دوم تبدیل شدم به غمگین ترین مرد دنیا ...